Het kunstwerk
Op de middencirkel v
an het plein strekte zich een groep fonteinen zich uit als een landschap. In haar ontwerp liet Barbara Broekman uit de helblauwe bodem van de grillig gevormde bassins twintig fonteinen opbruisen. De onrustig golvende vormen op het asfalt, kregen de kleuren bruin, oranje, rood, geel en groen en leken tegen het blauw te botsen. Voor het ontwerp van de fonteinengroep liet Broekman zich inspireren door een plafondschildering van Rubens.
Om de middencirkel lag, als een reuzentapijt, een geometrisch patroon van gepigmenteerde stoeptegels. De vijvers en vloerversieringen besloegen bijna het hele plein dat 60×60 meter groot is. De grote blauwe vlakken, die in het oorspronkelijke ontwerp van Rubens de hemel voorstellen, waren door de toepassing op de vloer veranderd in vijvers. De waterpartij werd in werking gesteld in 1997 ter gelegenheid van de opening van het vernieuwde winkelcentrum ‘Amsterdam Boven ‘t IJ’. Na 16 jaar werden de fonteinen gesloopt en bleef er een ruïneus litteken op het plein achter.
Waarom werd dit iconische kunstwerk in 2013 afgebroken? Waarschijnlijk raakte het kunstwerk door onvoldoende onderhoud in verval en was een grote opknapbeurt te duur. Misschien was het te kwetsbaar. Misschien vormde het voor de doorstroming of voor gebruik van het plein als terras een sta-in-de-weg. Amsterdam Noord werd beroofd van een van zijn meest iconische kunstwerken.
De Nieuwe Noorder
In twee ontvangstruimten van begraafplaats De Nieuwe Noorder hangen werken van Baebara Broekman. Die zijn bij de opening van het crematorium en de nieuwe en vernieuwde ontvangstruimten in 2012/2013 opgehangen.
Het grootste kunstwerk daar is Dagboek II, dat uit ongeveer 3.000 afbeeldingen bestaat. Het is een verzameling van beeldfragmenten uit alle werken die Barbara Broekman tot en met 2006 heeft gemaakt. Het vormt een overzicht van haar oeuvre. De afbeeldingen zijn met de hand gerangschikt volgens een oorspronkelijk weefpatroon. Door de bewuste keus voor het handmatige is Dagboek II een weerwoord op de vaak gladde en vlakke beelden uit onze digitale tijd.
Twee iets kleinere werken, Hollands Landschap 4 en 15, zijn gemaakt van foto’s van diverse Hollandse landschappen, geprint op canvas en op basis van verschillende weefpatronen door elkaar gevlochten.
De kunstenaar
Barbara Broekman (1955) volgde de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam en het California College of Arts in Berkeley (USA) en ontwikkelde zich als textielkunstenaar. Ze ontwerpt stoffen en wand- en vloertapijten die vaak zeer omvangrijk zijn. Veel van haar ontwerpen worden uitgevoerd door gespecialiseerde ateliers. Bijvoorbeeld het 40 x 3,3 meter grote tapijt voor de vanaf de openbare weg gratis toegankelijke Schuttersgalerij van het Amsterdam Museum: Mijn stad: een feest van verscheidenheid. Het representeert de 179 nationaliteiten die in Amsterdam wonen, gerepresenteerd door typerende motieven en kleuren uit hun tapijten, kleding en wandkleden.
Ze kan haar zeer omvangrijke kunstwerken alleen laten produceren door nauwe samenwerking met ateliers in bijvoorbeeld Polen, Spanje en India en vele andere plekken in de wereld waar het vaak handmatig steek voor steek wordt uitgevoerd. Juist dat handmatig uitvoeren voegt een extra kwaliteit aan het werk toe.
De diversiteit van haar oeuvre kunnen we hier niet uitvoerig laten zien en bespreken, zie daarvoor de website
barbarabroekman.nl
Daar zijn ook veel video’s te zien die aspecten van haar werk belichten.